Ey coçuk Şiiri - Mustafa Duyar

EY ÇOCUK

Boynu bükük yalnız gezen
Ey!
Küçük çocuk
Baban öldükten sonra
Bu halleré mi gelen oldun.
Sen ağlıyorsun.

Ağlayarak geziyorsun
Gözyaşlarını damla damla yere akıyor
Farkında bile değilsin.
Akan o gözyaşlarını Seller misalı çagliyor
Ve coşacak akiyor

Sen perişan yaşayan olmuşsun
Yırtık elbise var
giyinmişsin sırtında
Ayağında çarık giyinmiş haldesin
Sen önce böyle degildin

Seni bu hallerde yaşatan kaderi
Allah böyle yazmış alın yazini

Sen ağlıyorsun ağıt seslerini
İnsanlar duyuyor
Ve üzülüyorlar

Her nerede olsan arayanlarin var
Dertlerin bir iken bini geçmiş geciyor
Simsiyah saçların bembeyaz olmuş
Mevlam sabırlar versin.

Derdine deva bulmaya soranin var
Yola giden olsan bekleyenin var.