Neşeyle, giriyorum ilk derse.
Gözleri parlıyor,
Sanki bir çiçek Ayşe.
Hemen kendini gösteriyor,
Kıpır kıpır,
Pırıl pırıl bir Adnan.
En arkalarda İrfan,
Veremiyor kendini derse,
Ona, buna sataşıyor durmadan,
Her nedense?
Sabır sabır sonu yok,
Bağırınca yüksek sesle.
Üzüldü, hemen büzüldü,
Kapandı sıraya öfkeyle.
O üzgün, ben üzgün,
Sardı mı bir düşünce,
Daldım kaldım öylece…
Baba yok İrfan’da.
Çalışıyor gurbette.
Biçare anne,
Fırtınalar, boranlar içinde,
Dert yumağına dönmüş,
Bir yer evinde.
Durmadan daldığı hayalleri,
Bazen umutlu, bazen umutsuz
Yaşıyor kendi halinde.
İrfan sevilmiyor değil,
Seviliyor görünüşte.
Sorunlar büyük, dertler çığ,
Sebep çözümsüzlükte.
Kaldım tam bir girdapta,
İçin için, sessizce
Başladım mırıldanmaya…
Ey çocuk!
Senin kızarak,
Hem de zorla yutkunarak,
Bu adam niçin bağırıyor dediğini
Duyuyorum ben şimdi.
Bağırıyorum çünkü,
Seni seviyorum çocuk.
Yoksulluk bahçesinin göbeğinde,
Açan o en güzel kır çiçeğini,
Görüyorum çocuk.
Bağırıyorum çünkü,
Bu en güzel çiçek,
Çorak topraklarda kendi kaderiyle,
Başa baş kalsın
İstemiyorum çocuk.
Yüzyıllardır donup kaldığın,
Çıkamadığın o kalıptan,
Seni kurtarmak istiyorum, çocuk.
Başındaki kara,
O eşkıya bulutları
Dağıtmak istiyorum, çocuk.
Senin bir baltaya sap,
Vatanıma faydalı evlat,
Kısacası, kısacası evlat,
Adam olmanı istiyorum, çocuk…
Kayıt Tarihi : 13.2.2013 18:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Öğrencilerim, sevgililerim, "kır çiçeklerim."
Kanat Turgay- Akhisar
Sanki bir çiçek Ayşe.
Hemen kendini gösteriyor,
Kıpır kıpır,
Pırıl pırıl bir Adnan.
Çok güzel bir şiir
Şiiri bir yaşamının 30 yılını çocuklara adamış bir emekli öğretmen olarak daha ayrık, daha duygusal, daha başka bir ruh atmosferi içinde okudum.
Sonra o mesleğimde geçirdiğim yıllarım ,o yıllardan günlüklerime düşen portreler,onlarla ilintili çoğu dramatik öyküler geliverdi usuma.
Anlatmaya kalkışmak yüreğime yük...
Ama Sayın TEKTEKİN'in bu şiiri yazarken geçmiş/şimdi bağlamında hangi atmosfer içinde olduğunu biliyorum.
Galiba biz öğretmenleri genelde tüm insanlardan,özelde ise öteki mesleklerde olan ayrıcalıklı kılan da bu.
Derin bir duygusallıkla ayrılıyorum şiirden.
Kutluyorum Dost.
Erdemle.
Çalışıyor gurbette.
Biçare anne,
Fırtınalar, boranlar içinde,
Dert yumağına dönmüş,
Bir yer evinde.
Durmadan daldığı hayalleri,
Bazen umutlu, bazen umutsuz
Yaşıyor kendi halinde.
İrfan sevilmiyor değil,
Seviliyor görünüşte.
Sorunlar büyük, dertler çığ,
Sebep çözümsüzlükte.
Kaldım tam bir girdapta,
İçin için, sessizce
Başladım mırıldanmaya…
Sevgili dost,
Bu güzel ve anlamlı çalışmanızı severek okudum.
Kutlarım değerli dostumu.....Emeğinize,yüreğinize sağlık...
Güzeldi......Başarınız daim olsun....şiirle kalın...
Saygım emeğinize ve sizedir......
TÜM YORUMLAR (14)