Sırtını verip de karlı dağlara,
Dertli kavalını çalardı çoban.
Hüzünlü ezgiler ıssız bağlara,
İnince hülyaya dalardı çoban.
Gökyüzünde yanar çoban yıldızı,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla