Sırtını verip de karlı dağlara,
Dertli kavalını çalardı çoban.
Hüzünlü ezgiler ıssız bağlara,
İnince hülyaya dalardı çoban.
Gökyüzünde yanar çoban yıldızı,
Yakar yüreğini dinmeyen sızı,
Düşlerini süsler bir Türkmen kızı,
Kendi dünyasında ağlardı çoban.
Bayram Ali Bayram
Kayıt Tarihi : 29.8.2017 20:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!