Ey Cellât Şiiri - Mahmut Cantekin

Kan kokusu dertle karmış havayı,
O bir bebek nasıl kıydın ey cellât…
Can korkusu gelmiş sarmış ovayı,
Bu ne kindir bu ne nefret gel anlat…

Öbek öbek kanı yerde annenin,
Suçu nedir yoksul garip hanenin,
Ala döndü rengi tuzun nanenin,
Bin bir hırsla cana oldun musallat…

Bir mum gibi erir söner hayatlar,
Lime lime ciğerlerden feryatlar,
Kör zihniyet hangi çağda bayatlar,
Her devirde kan içici imalat…

Her yer alev gök boğuldu dumana,
Akan kanlar döndü göle ummana,
Lanet olsun böyle güne zamana,
Candan kandan gelir oldu hâsılat…

Cantekin der: azdı haktan sapanlar,
İnsanlığa düşman kana tapanlar,
Lanetlendi dün cellâtlık yapanlar,
Boynunuza geçer bir gün ip halat…