Af Dilemeli Şiiri - Hamza Mamaş

Dolaştım bunca dem senin peşinde;
Dolaştım dolaştım artık yoruldum.
Maharet sandım billur simaları,
Makbere gömülürken şaştım da kaldım.

Kışlar yaşadım, baharlar gördüm;
Mevsimler sayarak geçti bu ömrüm.
Güzellerde ölürmüş gözümle gördüm,
Ölümü yaşadım inan hak bildim.

Metanın üstünde bir varlık varmış,
Onun yeri ne hanlar; nede saraymış,
Azrail ile kanatlanırmış,
Sırça saraylarda mevtalar gördüm.

Savaşanlar gördüm metalar için,
Af unutulmuş hatalar için,
Dualar kesilmiş mevtalar için,
Türbesi isimsiz ölüler gördüm.

Sanmayın sinemde koca bir his var,
Bende her dem büyüyen bir yeis var.
Hesap ağır, makber yakın ne eylemeli?
Gün be gün tövbe ile af dilemeli…

05/03/2005 hamza mamaş-kağıthane