Ey Canan Şiiri - Yusuf Söylemez

Zârım var, intizârım var ki ağlarım
Dokunmasın tabib yaralarımı günahlarımla bağlarım
İstemem Ademoğlundan beklemem de ihsan
Yalnız EY CÂNÂN sen kıl bu derde derman

Gün doğar, gün batar bîhaberim yâr
Öyle bir kuyudayım ki bağırsam sesim kim duyar
Ne yana dönsem hazan ne yana baksam hüsrân
Giydir beyazları, güldür artık beni EY CÂNÂN

Yokluğun vurmuş ki hasret çökmüş sineme
Sen çağırsan adın için koşarım cehenneme
Mademki yoksun, saraylar ruhuma kabristan
EY CÂNÂN düşeyin haşrime, mezar olsun bana gülistan

Dünya kelepçe, zaman pranga ayaklarımda
İsmin dua değil doksan dokuz damla su, dudaklarımda
Sen deryasın, ben 'su' diye inlayen bir kum tanesi
Savursun artık beni sana EY CÂNÂN vuslatın nefesi