Ey Canan Şiiri - Baki Savaş Kuzkaya

Dem düşmüş kafamın uçurumuna,

Su gibi içerim sensiz bu deryayı.

Budaklı saçlarının bir dalına,

Toprak olurum, yeşeresin, ey canan.

Gözlerim bulutlu, fırtınalı, yağmurlu...

Derya sen oldu, taştı, vurdu ruhuma.

Keman teli kaşlarının arasına,

Güneş olurum, ışıldayasın, ey canan.

Dünya denen beşeri, bizim fikrimiz ileri...

İlham olunca papatyanın güzelliği,

Gamzeli yanaklarının bir ucuna,

Mühür olurum, hep gülesin, ey canan.