Ey cân!
Yaktın, ah u zâr olduk
Kaldın, tende cân, canda cânân olduk.
Seni aradık; ne yol bulduk ne de iz,
Şaşırıp kaldık, ziyân olduk.
Aşka giden yolda kervanlara yük olduk.
Ali olduk, deli olduk
Yılmayacak bu cism-i beden.
Kalemlerde mürekkep, alınlarda ter olduk.
Ey can!
Yol olduk, iz olduk; dağ taş olduk
Binbir cisim olduk da
Bir seninle hemdem olamadık
Kayıt Tarihi : 14.12.2016 00:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Oktay Bal](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/12/14/ey-can-78.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!