Ne kötü; bulup bulup kaybetmek seni,
Kaybedip de acıyla kahretmek kendini,
Susuzluğunu tuzla dindirmek,
Ne kötü, umudun bittiğini görmek...
Ne kötü; seni hissedip duyamamak,
Yeşil ışığın müjdesi cana nefes katmak,
Ey Can;
Ne kötü biliyor musun,
Celladının aşığı olmak.
Kayıt Tarihi : 30.5.2016 23:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!