Ey can
Sabreyle gönül, feryadı derman ola sanma…
Can gonca, bir tabibe derdin söylede, yanma.
Sor neden koşuyormuş şelâleler ummana…
Çile çekmeden gül bahçesine geldim sanma!
Sevdin ise şems gibi, düş o aşıkın yoluna.
Sil yaşını aşk durağını kalbine bağla!
Baştan aşağı gönlün koydun ise bu yola,
Ey can! Maksuduna erişene kadar durma.
Kayıt Tarihi : 7.12.2010 20:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Şükran Beşışık](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/12/07/ey-can-37.jpg)
Sevgi ve saygılarımla.
İrfan Yılmaz. TEKİRDAĞ.
Çile çekmeden gül bahçesine geldim sanma!'
Sevgili Şükran hanım. Bu şiir enfes bir şiir olmuş, sanki mesneviden dizeler okudum. Sizi cânı gönülden kutluyorum. En güzel şiiriniz dersem yalan olmaz. Çok beğendim.
Selam ve sevgilerimle. Hâlenur Kor
Tam puan.
TÜM YORUMLAR (2)