EY CAN
Ey can! İlim denilen şey, benzer demir leblebiye
Onu öğrenip yaşarsan, beyne hamur, kurabiye
Her an bilim kabına koy, dönme sen ki harabeye
Ölüme tuzak kurarak, güneş gibi batmalısın
Ey can! Şu hakikati bil, ölüm dediğim son değil
Şeytanca düşüncelere, verme hiç bir zaman meyil
Haksızlığa ‘dur! ’de, doğrul! Sadece hak için eğil
Zulüme uzak durarak, hemen kaşın çatmalısın
Ey can! Bura senin değil, şu tende yaban eldesin
Geri dönüşü olmayan, uzun ince tüneldesin
Fani hayatı geçerken, kopmaya hazır teldesin
Kalıma uzak durarak, kafandan tez atmalısın
Ey can! Elini sevgiyle, vermeye uzatmalısın
Zulüme uzak durarak, birlik meyi tatmalısın
Her an dilini sövgüden, en uzağa atmalısın
Ölüme tuzak kurarak, vuslat diye yatmalısın
Feyzullah kırca
Akbaşlar koyu / Dursunbey
Kayıt Tarihi : 4.12.2011 20:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mustafa EROL
sevgi yüreginden
şiir kaleminden
eksik olmasım
sevgi yüreginden
şiir kaleminden
eksik olmasım
Zulüme uzak durarak, birlik meyi tatmalısın
Her an dilini sövgüden, en uzağa atmalısın
Ölüme tuzak kurarak, vuslat diye yatmalısın
Feyzullah kırca
Akbaşlar koyu / Dursunbey
kalemine sağlık
TÜM YORUMLAR (4)