Ey Can! .. Şiiri - Ramazan Sarıtemur

Ey Can;
Aşk ilahi bir lütüftur, sevmek haktandır, muhabbette haktır,
Lakin rıza yoksa, kaderde yoksa; Kalbe düşen sabretmektir.

Ey Can;
Madem Dünyada ölüm var, O halde ayrılığa razı ol ve katlan.
Sanma ki habersizdir olanlardan; Runun ile Kalbini yaratan.

Ey Can;
Elbette ayrılık zordur, ruhu revan uğruna ağlamakta caizdir.
Fakat; Sabrı bırakmak, hele harap olmak ise doğru değildir

Ey Can;
Et ile tırnağın ayrılmasından daha elim olsa da aşığın ayrılığı.
Zamana bırakma; kendin kaldır, yüreğinle ruhundaki karanlığı.

Ey Can;
O dilbere meftunluk, sadece senin kaderin değil ve olmayacak.
O affeti canan; daha çok başlar yiyip, daha çok canlar yakacak.

Ey Can;
Sen muhabbetkarsın; sanatın da, servetinde sevgidir, gönül yıkan değilsin.
Sanmaki; Mecnun’dan, Kerem’den, Ferhattan ile Mem'den daha değerlisin!

Ey Can;
Ağlamayı ve inlemeyi bırak, yüzünü Rabbine dön ve gözyaşlarını sil!
Kaderini yazan Allah; hakkında hayırlı olanı esirgemez senden, böyle bil.

Ey Can;
Müsterih ol! Seni terk etse de; başkalarına meyil etsede, içinde hep uhde kalacak.
Huzur var diye gireceği her gönülde, her daim muhabbetin ile sıcaklığını arayacak.

Ey Can;
Bu acıyı bir ilahi lütüf say, bilesinki sevginin zahmetide ilahi bir nimmettir.
Kavuşamadım diye üzülme, vuslat yerin bu dünya değil, belki de Ahirettir.