Ey Can Şiiri - Abdulkadir Elma

Ey cannn!!!
Yine gecenin
Sensiz ve sessiz karanlığı
Yine sana hasret sol yanım
Yine sensiz, dört duvar arasında
Zifiri karanlık dünyamda
Seni düşünmekten kendimi
Alıkoyamıyorum
Işıl ışıl şefkat dolu o can alıcı bakışların
Bir film şeridi gibi
Geçiyor gözlerimin önünden...
Ya o insanın içini ısıtan
Sarıp sarmalayan tebessümüne ne demeli!
Hani o yıldırımın
Toprak ile temas ettiği anda
Gökyüzüne fışkıran ışık misali
Yüreğimin derinliklerini,
Odayı ve tüm dünyamı aydınlatan bakış!!!
O bakışları özledim, özlemim ...
Hani...
Sen bana "Canım " diyorsunya
İşte o sihirli söz,
Bin can katıyor canıma
Zemheri de baharı yaşıyorum...
O baharın coşkusu ile
Çiçekler güller açıyor gönül bahçemde,
Kelebekler uçuşuyor
Sanki bir günlük
Ömürleri kalmamış gibi,
Bülbüller neşe ile ötüşüyor
Güllerin dikenlerine aldırış etmeden...
Ve özlemim!!!
Bir ses fısıldıyor kulağıma
Sevgilim, sevgilimmmm diye.
Ah! benim canım sevgilim!
Ah! benim gönül sevdam!

O an ben
Ayakları yerden kesilmiş
Kartal misali...
Hani; yıldırımlar,
Şimşekler çakan kara bulutlar var ya!
Yerini bembeyaz kar gibi bulutların
Üzerinde dolaşıyorum.
Gökyüzünde ne kadar yıldız varsa
Kucak açmışlar
O sımsıcak sevgi, şefkat dolu
Açtığın kucak gibi.
Sarıp sarmaladılar dört bir yanımı,
Beni benden alan o sımsıkı sarılman gibi...
Ey! Canımın cananı
Benimle gülen benimle üzülen
Dünya güzeli,
Dünya tatlısı sevgilim...
Sen benim canım
Sen benim özlemim
Sen benim herşeyimsin....