Ey Can Şiiri - İlhami Canbolat

Mücadele ruhunu kaybetme n'olur 
Vazgeçen vuslata varamaz ey can
Ne istersen O'ndan iste, nasipse olur
Gönülden aramayan, bulamaz ey can

Ulaşılmaz da olsa, hayaller kurmalısın
Murada ermesen de o yolda kalmalısın
Yangına su taşıyan, karınca olmalısın
Yolu belli olanlar, yön aramaz ey can

Hep aynı azimle koşmalısın yoluna
Sebat edip sabreden, varır yolun sonuna
Umutsuzluk prangası takınanlar koluna
Kavuşma arzusunu duyamaz ey can

Her günün her saati fırsattır bilemeyen
Onca nimet içinde şükrünü dilemeyen
Olmayanı dertlenip, olanı göremeyen
Yaşama sevincini alamaz ey can

Zamanın kıymetini hedefi olan anlar
Menzile varmak için yapılmalı planlar
Burası bir handır, yolculukta olanlar
Bu dünyada bâki kalamaz ey can...