Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
'Ey can sevgi bu böyle doğar gönüllere,
Önce sevinç sonra gözyaşı akar ardında.
Bir sihirli heyecan olur dolar yüreklere,
Sevda olur yeryüzüne yayılır dünyada'
Ve sonra tutamayız dilimizi, zapt edemeyiz kalemimizi dökeriz dizelere yürek hasretimizi.
Selamlar, saygılar.
etkileyici dizeler yüreğinize sağlık
Ey can gel artık getir sende olan heceyi,
Seni düşleyerek sensiz bitmez geceler.
İnat etme yalnız bırakma bütün geceyi,
Gel aksın içimize ve bizi sarsın sevgiler
TEBRİK EDERİM YÜREĞİZDEKİ SEVGİ HİÇ EKSİK OLMASIN TEBRİKLER
Ey can dokun ellerinle yüreğime biraz,
Seni oyalamak değildir esas maksadım,
Gel sana muhtacım dinle yüreğimi biraz.
Bu sevdaya seni inandırmaktır amacım ...
Şehmus Bey vazgeçmeyin inanacaktır bir gün canınız sevdanıza biraz zaman alsada umudunuzu yitirmeyin. Zaman tanıyın sevdiğinize.
Kutluyorum üstadım çok güzel yüreğine sağlık
çok güzeldi ellerine yüreğine sağlık
özlemlerinizin son bulması sevinç dizelerinizide okuma dileklerimle kutlarım ...
Güzel ve hasret kokan şiirinizi beğenerek okudum. Yüreğinize sağlık
Ey Can..duy sesimizi.....
Yine akşam oldu gelmedin
Hayalinle başbaşa kalacağım
Her şeye rağmen hiç pes etmedim
Yarın yine yollara bakacağım...
Ey can sevgi bu böyle doğar gönüllere,
Önce sevinç sonra gözyaşı akar ardında.
Bir sihirli heyecan olur dolar yüreklere,
Sevda olur yeryüzüne yayılır dünyada.
YÜREKTEN KUTLARIM HOCAM. SEVEREK OKUDUĞUM ŞİİRLERDEN BİRİSİ.İLHAMINƏIZ BOL,KALEMİNİZ DAİMA OLSUN.SEVGİYLE...
Ey can bugünde umutla seni bekledim,
Yağmur altında taşıdım yürekte seni.
Bu inatçı bir sevdadır benimki dedim,
Özlüyorum bırak yağmur ıslatsın beni.
Ey can gel artık getir sende olan heceyi,
Seni düşleyerek sensiz bitmez geceler.
İnat etme yalnız bırakma bütün geceyi,
Gel aksın içimize ve bizi sarsın sevgiler
Ey can dokun ellerinle yüreğime biraz,
Seni oyalamak değildir esas maksadım,
Gel sana muhtacım dinle yüreğimi biraz.
Bu sevdaya seni inandırmaktır amacım
Ey can kapa gözlerini geçsin zamanlar,
Yüreğimdeki özlemin dünyalar kadar.
Dinlerken hisset bu yürekte yangın var,.
Dolsun yüreğine de açılsın sabaha kadar,
Ey can sevgi bu böyle doğar gönüllere,
Önce sevinç sonra gözyaşı akar ardında.
Bir sihirli heyecan olur dolar yüreklere,
Sevda olur yeryüzüne yayılır dünyada.
muhtesem bir siir okudum huzunler garg olmus huzundende boyle saheserler doguyor
teknik hatalardan dolayi gec kaldim siirinizi okumaya ....ama okudum saygilar tam puan efendim
muzeyyen baskir
Bu şiir ile ilgili 88 tane yorum bulunmakta