Ey Boş Belge Şiiri - Meryem Gülay Aydoğmuş

Yıl olmuş iki bin yirmi üç, ay Eylül gün üç de
Neler çektin elimden de, bilirsin hassasım tarihlere
Pazar'da ısrar etsen de, kalbim Pazartesi de

İster yalan, ister inkar, ister gelmiş geçmişi
Senindir bu akşam, hadi sen seç kelimeleri,
Dilersen iftira falına bak, beğen işte karala kendini
İstersen ağla beyazına konan kara ihanet harflerine
Kavga et, küfürler savur dök içini

Seni duyuyorum, artık tanıdık birbirimizi
İçinden kopsa kıyamet diyorsun
Kurtulsam şunun elinden
Dönsem toprağıma, sarılsam köklerime
Durma haykır hadi,
Yeşile çöreklenmiş ağaç olduğun günlerine

Kahır bir yana biliyor musun "EY BOŞ BELGE"
Yer yarıldı, gök parçalandı, tufan oldu yürekler de
Sütte leke var insan da yok,
Suç zaten hep zalim gezegenler de
Haaay ben benim Akrep'liğime...

Bir de parmağına kibrit değse bin merhem sürenler
Şimdiler dek Anka kuşu olma hevesinde
Kül savuran, yeniden doğan, yananlar kòzde
Peynir gemisini yürütüyorlar lafla sözle
Seyret isyanı küfrü, hele bir geçsinler halden hale

Anka vadileri var ya o vadiler, dolacak kuş ölüleriyle
Teni ateşte erimemiş, kokusu ciğerine sinmemişlere
Damarları patlamamış, derisi yüzülmemişlere
Ölümlerden ölüm beğenmemişlere baak helee

Bari sorsalardı kapıyı çarpıp çıkmadan önce
Gitmeyi eğlence sananlar
Evsizliğin ne demek olduğunu, evsizliği bilenlere
Hadi "KİM"se olsunlar da görelim Anka'yı
Kimsesizliğinden kovulan ama
Kimsesizliğinden terk edemeyenlere
Kaç yazıyor bir baksınlar
Birden dokuza rakamların SIFIR DENİLEN KARA DELİĞİNE

Şifaya muhtaçlar şifa dağıtırken para hürmetine
Lafın tamamı söylenirken deliye
Hııh kolay gelir
LAKİN HARAMDIR YENİDEN DOĞMAK
ÖLMEDEN "EVVEL" ÖLMEYENE !

ŞİRA (M.G.A)
Tüm telif hakları saklıdır.