Ey Bitmeyen Menfaat Şiiri - Hacı Timurtaş 1

Durmadın sinsice içimizde hep dolaştın
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık
Üstümüze başımıza ruhumuza bulaştın
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık

Kardeş bakamıyor kardeşinin yüzüne
Dost güvenmiyor artık dostun sözüne
Engelsin kimse dönemiyor kendi özüne
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık

Kırdın saygı sevgiye çırpınan kanadımı
Anne babaya düşman ettin evladını
Bırakmadın hayatın ne zevkini ne tadını
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık

Bildiği halde doğruyu söyleyemeyenler
Aynı çatı altında birbirine güvenemeyenler
Varlığın bütün hakikatleri gizler engeller
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık

Kanlı kinlileri birbirine dost eyledin
Kırk yıllık dostları gafilce kast eyledin
Ne imdatları nede feryatları dinledin
Ey bitmeyen menfaat ve sen riyakarlık

Timurtaş arasıra hem yazar hem okur
Doğruları yazdığı için hiç seveni yoktur
Çıkarları olsa onunda arayanı çok olur
Ey bitmeyen” MENFAAT” ve sen “RİYAKARLIK”