Ey benim yalnızlığım!
Mum ışıklarında yaşıyorum seni
Kalemlerimle döküyorum sayfalara
Kâğıtlar dolduruyorum
Ve sen beni hep yarım bırakıyorsun
Tutmuyorsun ellerimden
Ve sen beni karanlıklara itiyorsun
Doğmuyorsun odama güneş gibi
Isıtmıyorsun etrafımı
Ben biraz daha biraz daha bitiyorum
Dünya denen faniyi yavaş yavaş terk ederken
Sen benim yakamı bırakmıyorsun
Sever görünen yüzlerde tattırdın kendini
Sımsıcak bakışların sözdeliğin içtim
Her anında vefanın vefasızlığını
Güven duymanın güvensizliğini
Gerçekçi olmanın sahteliğini gösterdin bana
Ey benim yalnızlığım!
Taa içimde duyuyorum seni
Her anımda dolu dolu sen varsın
Mum ışıklarında seni yaşıyorum
Seninle geçen ömrüm yavaş yavaş biterken
Sen benim yakamı bırakmıyorsun...
Kayıt Tarihi : 5.7.2008 18:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kaleminize saygılar
kutlarım paylaşımınızı
Mum ışıklarında yaşıyorum seni
Kalemlerimle döküyorum sayfalara
Kâğıtlar dolduruyorum
Ve sen beni hep yarım bırakıyorsun
Tutmuyorsun ellerimden
Ve sen beni karanlıklara itiyorsun
Doğmuyorsun odama güneş gibi
Isıtmıyorsun etrafımı
Ben biraz daha biraz daha bitiyorum
Dünya denen faniyi yavaş yavaş terk ederken
Sen benim yakamı bırakmıyorsun
Sever görünen yüzlerde tattırdın kendini
Sımsıcak bakışların sözdeliğin içtim
Her anında vefanın vefasızlığını
Güven duymanın güvensizliğini
Gerçekçi olmanın sahteliğini gösterdin bana
Ey benim yalnızlığım!
Taa içimde duyuyorum seni
Her anımda dolu dolu sen varsın
Mum ışıklarında seni yaşıyorum
Seninle geçen ömrüm yavaş yavaş biterken
Sen benim yakamı bırakmıyorsun...
yüreginize saglık Emine hanım sanki beni anlatmışsınız saygıalrımla ****10
TÜM YORUMLAR (3)