Ey Benim Dünyam Benim Sevdam

Zagros Dağı’na cemre düştü mü? Gözleri hüzün dolum
Bahar’ı başka güzel, yaz’ı bir başka güzel olan
Acep Mezopotamya güllendi mi? Şimdi
Serhat’ a gitmek
Köyüme varmak istiyorum
Her köşesi bir başka
Güzel olan
Sılamı
Çocukluğumdaki
Günleri bile özledim
Yoksulluk olsa da bizim sılada
Kürt’üne, Türk’üne, Türkmen’ine, Acem’ine
Suyuna, havasına, toprağına, insanlarına doyum olmaz

Ey benim dünyam, benim gözleri hüzün dolu duygu selim
Şu alın çizgilerimi, hayatta dair iniş-çıkışları
Şu affedemeyeceğim sömürü düzenini
Birde az ötemde duran ölümü
Kesik-kesik ağlamalarımı
Hesaba katmasam eğer
En iyi zamandayım
Derdim
Barış uğruna hapis yattığım
Yiğit insanları da çok olan
Çırılçıplak kalan ülkemde
Elim, kolum
Zincirlere bağlıda olsa
Her şeye rağmen
Özgürlük yolunu bekleyeceğim
Yaşamı severek her an
Kasırgalara karşın
Yelkenlisine binip
Deryalara açılan bir yiğit gibi yol alarak
Dağ başında, ya da salkım saçak gül bahçelerinde
Yârin ellerini tutarak yâre “can” demek gerekli yaşamda

Ey benim dünyam benim sevdam, gözleri hüzün dolum
Her köşesi bir başka güzel olan ülkemde
Van’ı, Tatvan’ı, Bitlis’i, Hınıs’ı, Varto’su
Tekman’ı, Harput’u cennet
Gravyer peyniri
Kaşarı, balı emsalsiz
Kas’ı
Kazı bol
Ardahan'ı
Kaysısıyla dilere destan
Iğdır’ı
Kınalı keklikleri bol olan
Köse Dağı
Gelin duvağını andıran
Ararat’ı olan
Ağrı’yı
Nemrut'u aşan güneşi
Acısı, çığlığı
Gözyaşına dönüşen
Yüreğimi koparan sıla özlemi
Ayrıca yârin vuslat-ı aşkı birde ülke sevdası ömre değer

Mehmet Çobanoğlu
12.03.2019
İstanbul