Ey Ben!
Yüreği ağlamaklı ben!
Kimsesizliğime,
Yalnızlığıma,
Ağlayan ben!
Sen hiç,
Yüreğimle yazdığım romanı okudun mu?
Yeni baştan yaşadın mı geçmişimi?
O an!
Geldiniz mi kalbimle?
Karşı karşıya!
Duyguyla konuştunuz mu biraz?
Sonrasında,
Kalbim ne söyledi sana, ey ben?
Kalbim ne söyledi sana?
İşte, o zaman, öylece,
Kalakaldın mı biraz?
Ve sonra,
Ağladın mı hıçkırarak?
Yalnızlığıma!
Yalnız koyulmama!
Pişmanlıklarım, ardı sıra döküldü mü aklına?
Ardı sıra okudun mu onları, yaşlı gözlerle?
İşte, o an!
Akan gözyaşımın sebebini gördün mü?
O zaman ah ben, ah gönlüm diyebildin mi?
Yine ağladın mı sesli ya da sessiz kendi başına?
Ve çıkmaza girip
Yine bedduan oldu mu birilerine?
Yine ah ettin mi derinden ve içten sessizce?
Ne olacağını umursamadan!
Ah ben,
Ah kalbim, diyebildin mi?
Kayıt Tarihi : 14.12.2023 23:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!