Ey Balım Şiiri - Levent Kayahan

Korktuğum başıma geldi sonunda
Ayrılığın eli kapımı çaldı ey balım
Sorguya çekildim sevda karakolunda
Tüm suçlar üzerime kaldı ey balım

Yüreğim desen benden şikayetçiydi
Gönlüm desen aşkına ibadetçiydi
Kalbim sevgi kulesinde bir nöbetçiydi
Günden güne ümidim azaldı ey balım

Ayrılık kötü vurdu kendime gelemedim
Şunu bil ki sensizken hiç bir gün gülemedim
Yarin nerede dediler bir cevap veremedim
Gönlüm

Sevdiğin neden gitti diye sordular
Hani hep sevecekti diye sordular
Bu aşk neden bitti diye sordular
Sustum çünkü dilim

Kalp yarası derindir kolayca iyileşmiyor
Sevda dediğin duygusuz gönülde gelişmiyor
Şiirlerim sana bağlıydı artık ilham gelmiyor
Mısralarım yarım.. yarım dı ey balım

Haydi birazcık gayret bu aşkı kurtaralım
Aramızdaki tatsızlığı kırgınlığı unutalım
Gel bu yaralı aşkı yeniden yaşatalım
Aşkımız yaşanmamış

Son sözlerin gönlümdeki laleyi sararttı
Seni seven yüreğim bir yıkılmaz anıttı
Şiirlerim özlediğime en büyük kanıttı
Senden uzakta sabır tek

Gönül gözün özlemez mi hiç seni seveni
Yüreğin hiç okumaz mı yalnızlıktaki beni
Nasıl sağlayacağım bilmem gönlündeki güveni
Hasretinin verdiği dert çoğaldı ey balım

Sana kavuşmaktır bil ki benim en çok isteğim
Sanki ürkek kuş gibi çarpıyor şu yüreğim
Lalendeki arıyım Seni sevmem çok doğaldı ey balım

Hasretini yaşayacak ah.la aman kalmadı
Dilimde başka feryat başka figan kalmadı
Bir an önce geri dön fazla zaman kalmadı
Belki de dayanamam ömrüm daraldı ey balım
..................................................................