Aynı dalın yaprağı sandım seni bahar çağında,
Meğer sonbaharmış gönlün, tutunmazmış ağacında.
Bir gül paylaştık sanırdım, kokusu kaldı bende,
Sen diken saymışsın kendini, gizlenmişsin yabancında.
Aya benzettim bir ara, geceme ışık sanarak,
Meğer gölgenmiş parlayan; güneş varmış arkanda saklanarak.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta