Aynı dalın yaprağı sandım seni bahar çağında,
Meğer sonbaharmış gönlün, tutunmazmış ağacında.
Bir gül paylaştık sanırdım, kokusu kaldı bende,
Sen diken saymışsın kendini, gizlenmişsin yabancında.
Aya benzettim bir ara, geceme ışık sanarak,
Meğer gölgenmiş parlayan; güneş varmış arkanda saklanarak.
Nasılsa öyle yaşanacaktı
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı
Devamını Oku
Söylenecek bir bahane hep vardır
Ha bugün yalnız
Ha günün ötesi
Seni sevmek
Beni harcamak olmayacaktı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta