Ey Azrail Şiiri - Fahrettin Selçik

20 Temmuz 2009

EY AZRAİL
Ne olurdu üç beş yıl önce haber verseydin
Hiç değilse rüyama bir kerecik girseydin
Aşk, meşk, derken dünyadan bir türlü kopamadım
Senden özür dilerim hazırlık yapamadım
Görüyorsun yanımda ne valiz var ne bavul
Uykum öyle ağırki, ne zil duydum, ne davul
Yaşım yetmiş olsada, görki fıkır fıkırım
Bu cümbüşlü alemi ben nasıl bırakırım.
Hani bir söz vardır ya yaş yetmiş iş bitmiş,
İnanki bu bir yalan, bunu diyen halt etmiş
Ey Azrail! .. Dur biraz, sana yalvarıyorum
Yasal haklarım için bir avukat arıyorum
Hayallerim, düşlerim, yarım kalan işlerim
Estetik yapılacak daha burnum dişlerim
Elli yaşımda ancaki voleyi vurabildim,
Hortumlar sayesinde, holding kurabildim
Gerçi ucuza verdim, şerefin kilosunu,
Ama böyle kazandım şu uçak filosunu
Ey Azrail! Ne olur bozulmasın pazarım
Sana şöyle yüklüce bir çek bile yazarım
Şu masmavi havuzlu sarayıma baksana
O daracık mezarda yazık olamazmı bana
Bazen çoluk çocuğa içimden kızıyorum
Ölmemi bekliyorlar inanki seziyorum
Arkamdan göstermelik, iki damla gözyaşı
Birde şöyle büyükçe bir mezar taşı,
Tahmin ediyorumki mevlitde okuturlar,
Ortalığı birazcık gül suyu kokuturlar,
Araya reklam konur, bir ilahi aryası,
Mevlüt bitince başlar dedi-kodu furyası,
Etlerim, kemiklerim,didik didik edilir,
Ben az gelirsem eğer köklerime gidilir,
Ey Azrail! İnanki hazırlığım yok daha,
Hele şu din konusu,çok karışık bir saha,
Bazı büyük abiler, köşeler tuttular,
İrtica diye diye benide korkuttular,
İlahiyat adına ekranda iki kaçık
Kimlerin kuklaları oldukları apaçık,
Alim, zalim, karıştı renkleri seçilmiyor
Velisiz kaldı sokak deliden geçilmiyor
Bu cinnet kervanına, kocabaşlar dahiller,
Tuz bozulmuş, ne yapsın bizim gibi cahiller,
Henüz daha gündemde, ne oruç var, ne zekat,
Ne Kur'an'la tanıştım, ne de kıldım bir rekat,
Gönül desen, henüz genç, daha haccım duruyor,
Nerde bir taze görsem, kalbim küt küt vuruyor
Edemedim bir türlü, şu nefsimi terbiye
Ortalıkta ne görse tutturuyor ver diye,
Ey Azrail! Bilirim, gelince beklemezsin
Tükenen vadelere saniye eklemezsin
Bu satırlar boş geçen, bir ömrün hikayesi
İbret alanlar için son pişmanlığın sesi,
Bilmemki bir duvarda, bu mütevazi çaba
Bir küçücük pencere açacakmı acaba....
CENGİZ NUMANOĞLU