Ey Aynalardaki Kimlik-siz-ler!

Ey akrep, demir atmışsın onikiye,
Ey takvim, düşür son yaprağını sekizden yediye,
Ve başlasın bitmeyesi yeni yıl,
Ateşlesin pistonları çakılsın asra akıl,
Ve siz alt mısraların ukala sözcükleri,
Sorgulayın ceberrutlar gibi ıssız gölgeleri.

*****
Sürüklenmek için yalvarmakta âşifteler,
Mazoşistçesine, bile bile ladeslenmeler.
Her gece eğlence, Pop caz, Magazin, müzik,
HAM burgerin katmanındaki gençliğin beyinleri yenik,
Küresel akıl tutulmuş kalakalmış ötenazi bekler gibi,
Ölsün artık bilinç, ‘uyu’şalım mutlu mesut der gibi gibi.
*****
Ey yelkovan, kov git izinde gizlenenleri bir bir,
Çakozlanamayan takozlalara bas git diyerekten çemkir,
Sil gelmiş geçmiş sünepelerin alayını zihninden,
Ve o hayatlara yapışmış plazmadaki rehberinden,
*****
Ey, aynıların aynadaki tekrar eden yansımaları,
Yıkılın kronolojiden, kuma döndürmeden yılları.
Âraftaki insanlığın elbisesinin buharlaşmış çizgileri,
Tasavvufun [işe gelen] tasallutunda can yakan ezgileri.
Arasatın satın alınmış gafillerinin yemleri,
‘Bir lokma bir hırka’ya gizlenmiş yudumların zehirleri.

*****
Ey, üst mısralardaki zavallı kafiyeler,
Dökülün satırlarımdan, yok olun veri tabanımdaki hafiyeler.
Ey şiirimin zehir zemberek son cümleleri,
Eriyin, sızın virüs gibi, yayılın ve yerin, erdiğiniz beyinleri.
*****
Ve ey aynalardaki kimlik(siz) ler, ya geberin,
Ya da takozlarınızı çekin, girin çıkıl(a) mayası dehlizlere.