Ey şafak vaktinde doğan güneşim
Seni seviyorum sözcüğü çıksa keşke dudaklarımın arasından ve kaybolsam bir korku sarmış gözlerinin içinde ve hissetsem avuçlarımı terleten sıcaklığı tâ içimde ama nafile şafak vaktinde doğan güneşim, ne olursun anla benim halimden ben acılar içinde bitmiş ve yorulmuş çilekeşim
Ey aşkına destanlar yazdığım ve yazacağım kalemim
Senin gülüşün altın bir tepsiyle sunulmasaydı bana ben hiç yazarmıydın senin adınla başlayan sözleri yüreğin kadar temiz sayfalara
Ey aşkımın en yumuşağı ve en derini
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta