Ey Aşkımın Kadını Şiiri - Şair Yürek Murat

Ey şafak vaktinde doğan güneşim
Seni seviyorum sözcüğü çıksa keşke dudaklarımın arasından ve kaybolsam bir korku sarmış gözlerinin içinde ve hissetsem avuçlarımı terleten sıcaklığı tâ içimde ama nafile şafak vaktinde doğan güneşim, ne olursun anla benim halimden ben acılar içinde bitmiş ve yorulmuş çilekeşim

Ey aşkına destanlar yazdığım ve yazacağım kalemim
Senin gülüşün altın bir tepsiyle sunulmasaydı bana ben hiç yazarmıydın senin adınla başlayan sözleri yüreğin kadar temiz sayfalara

Ey aşkımın en yumuşağı ve en derini
Sol yanımda kalbimin olduğunu hatırlatan kokun sindiği için ciğerime çekilen nefessin sen, seni sevmek demek hayatta alınan ilk nefes ve bitirmek demek verilen son nefes demektir yani seni sevmek yeni bir yaşam demektir

Ey gözlerinde merhameti saklayan, acıyı unutturan yürek
Aslan görmüş ceylandaki gibi korkular gözlerine yansımışken sen öyle tuhaf öyle masum oluyorsun ki sanki yeni doğan bir bebeğin anlamsız gözler içinde annesine ilk kez bakışı gibi...

Ey sol yanımı tamamlayan tamamlayıcım
Sen kendim olmam için, bende eksik olan şeysin...