Hayatını bana borçlusun
Ben yaşatıyorum seni
Ben sarıyorum yaralarını
Unutulmuş olabilirdin çoktan
Silinmiştin belkide kitaplardan
Ben aydınlatıyorum karanlıklarını
Her defasında yeniden yazıyorum
saatin kadranında değiştirmez yönümüzü,
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
Devamını Oku
bu boynu bükük duruşun...
gitgide birbirine dönüştürürken ömrümüzü.
derler ki;
uzayan kirpiklerinin altında saklarmış dünyasını,
'Unuttun mu her defasında
Ellerinden tutup kaldıran ben vardım '
Bu ne güzel bir şiir.Şiiri ve şairi kutluyorum.
Ne mutlu düştüğümüzde tutup kaldıran ele. Ve bu ele sahip olan insana.
Sevgisiz bir dünyada umut ışığı gibi. Çünkü herkes 'düşen bizden değildir' derken düşene el uzatmak. Bir yaraya merhem olmak....
'Sizin evde ağlayalım , bizim evde gülelim oynayalım derken...'
Güzel bir çıkış kapısıydı. Tam puan listemde. Saygıyla.
Şık bir şiirdi,kutluyorum sayın şair,saygılarımla...
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta