Hayatını bana borçlusun
Ben yaşatıyorum seni
Ben sarıyorum yaralarını
Unutulmuş olabilirdin çoktan
Silinmiştin belkide kitaplardan
Ben aydınlatıyorum karanlıklarını
Her defasında yeniden yazıyorum
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
