Ey Aşk Şiiri - Neşe Bora

Ey aşk ona deki,
ben hayatsız devam etmekteyim
beni bırakmayan sadece zaman
akıp gidiyor sebepsiz.
o olsaydı anlamı olurdu sonbaharın.
o sevdiğim kırmızının öteki tonu
hazan rengi yapraklar bile renksiz
siyah beyaz tonlarında yaşam.

Bir kışın ardına saklanmış
uğultulu rüzgar,
sadece ondan kalan.
ona deki,
sonbahar artık sevdiği mevsim değilmiş.
yürüyemezken onunla sarılıklarda,
yağan yağmurun bereketi kalmamış.
sadece manasız bir ıslaklık
yüreğine soğuk soğuk akan.

ey aşk söyle ona,
sevmek hünerdir.
herşeye rağmen zorlukların bile üstesinde.
şimdi hayat gökyüzündeki yağmur bulutu
alacakaranlık loş akşamlar
tıpkı yüreğimdeki ona açılan pencere gibi
maviye bakmak varken..

ey aşk deki ona,
o sevdiğim ellerini tutuyormu birileri?
yürüyormu yağmurda yine?
deneyipde yetinebileşmi?
unutabilmişmi?
silebilmiş derinlerdeki izleri.

deki ona,
kolay değil yüreğini ortaya koymak
kolay değil yüreksizlerle savaşmak
masal aşklar varken,
mayınlı aşka yol almak kolay değil.

şimdi sen söyle ona,
kolay olan gitmek.
çekip gitmek değil,
izlerini sürerken mavilerin
oca emeği sürerken bir başka bahara.
oysa baharlar her defasında yeni emekler ister.

ey aşk deki ona,
aslolan gerçek aşklardır.
hayasızca kurşunlara hedef olan
varlığın varoldukça aşka sunulan