Ey Aşk Şiiri - Mehmet Sıddık Kaya

Ey aşk nesin sen öyle?
Ateşten gömlek misin
Her giyenin alev alev yandığı.
Pembe panjurlu bir ev misin,
Herkesin girmeye çalıştığı.
Nesin sen?
Herkesin dilindesin.
Nesin sen?
Herkesin gönlündesin.

Sana inanan ne canlar yandı.
Mecnunlar, Keremler, Ferhatlar kandı.
Bu aşk yolunu herkes mutluluk sandı.
Dertten kederden başka geriye ne kaldı.

Aşk ateşine düşenler mutlu mu oldu?
Leylalar, Aslılar sararıp soldu.
Aşkına kavuşamayan şirinler öldü.
Acıdan hüzünden başka geriye ne kaldı.

Aşkın ateşine düşme sakın yanarsın!
Aklından olursun, mecnun gibi bakarsın.
Pembe panjurlu hayallere dalarsın.
Kavuşamadım diye için için ağlarsın.