Ey aşk Şiiri - Beşir Çitak

Ey Aşk:
Senin bir lisanın varmı
Ben sana nasıl anlatayım çektiklerimi
Yüreğime çöktün, iflah olmaz bir yara gibi
Ruhumun çıtırtılarını duyuyorum
İnce bir hastalık gibi yedin,
Ömrümün takvim yapraklarını

Yıkıma uğramış gecekonduya çevirdin beni,
Enkaz yığınıyım şimdi
Gece uykularımı çaldın, nöbetlere diktin
Engin denizlerde, küreksiz bıraktın
Daha ne yapacaksın ki
En güzel çağlarımı yedin, gençliğimi sömürdün

Benimde umutlarım vardı
Gönül dergahımda gül yetiştirecektim
Kırmızı, mor ve beyaz
Dikeni batmasın diye, elimle derecektim
Gün batımında şiirler yazacaktım
Ellerini avuçlarıma alıp
Parmaklarının her boğumunu,
Kutsal bir nimet gibi, öpüp başıma koyacaktım
Şimdi kurumuş dereye döndüm
Taş olsam yosun tutmam sayende
Ey aşk:
Keşke hiç tanışmasaydık

BEŞİR ÇİTAK