Hep sendin konuşan ben ise dinlerdim
Dinlerken gönlüme neşe ile doldun
Sen anlattıkça ben coşkuyla dinlerdim
Geçtikçe yıllar gün gün tanınmaz oldun
Sende değer verdin bana sanıyordum
Ne söylesen inan hepten kanıyordum
Gençlikte ey aşk bir seni tanıyordum
Geçtikçe yıllar gün gün tanınmaz oldun
Kırdığın kaçıncı bu kırılmaz dallar
Büründün tek renge ne yakıştı allar
Elinde var güller dilindeyse ballar
Geçtikçe yıllar gün gün tanınmaz oldun
Seni kimseden şu an soramıyorum
Yerine başka bir şey koyamıyorum
Artık seni hayra hiç yoramıyorum
Geçtikçe yıllar gün gün tanınmaz oldun....
Kayıt Tarihi : 11.3.2016 10:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fazilet Özcan](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/03/11/ey-ask-245.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)