Ey aşk Şiiri - Cengiz Alçayır

Ey aşk!

Gözlerin vardı senin bir çift

Zeytin çiziği

Kömür

Yosun

Deniz mavisi

Şimşek çarpması

Şehla gözlerin...

Ey aşk!

Saçların vardı senin tel tel

İpek

Belik

Kapkara

Tarumar

Omuzdan kayan

Ruzgarda savrulan

Yolunası saçların...

Ey aşk!

Dudakların vardı alev parçası

Kızıl

Kiraz

Islak

Şehvet çağrısı

Çatlamış toprak gibi kuru kesik dudakların...

Ey aşk!

Dillerin vardı her bir yana erişen

Zehir-zemberek

Bal damlayan

Suskun

Asi

Ok gibi saplanan keskin dillerin...

Ey aşk!

Yüreğin vardı senin içinde saklayan

Saraylardan bir oda

Kutu

Kodes

Hücreye benzer

Soğuk

Eriten

Güneş misali bazen

Kimi an da güneşi hapseden yüreğin...

Ey aşk!

Adın vardı senin

Her şeyden evvel gelen

Kutsal

Besmeleye eşdeğer

Diş sıkımında kimi an

Küfürle karışık lanet ettiren adın vardı senin...

Ey aşk!

Sınırın vardı senin

Tek çizgi

Eğri büğrü

Bir ucu insanda başlayan

Ayrılığa nikahlı

Allahta yok olan

Sonsuz esaret diğer ucu...

Sınırın vardı aşk senin, sınırsızlıkla çevrili çemberin...