adını sayıkladım mahşeri yalnızlığımın saltanatında
sen gel diye bekledim durdum
çile doldurdum aşk fukaralığımda
sen ey Aşk!
sen çık gel diye tertemiz bıraktım yüreğimi..
yetmezmiş bilemedim!
Sıradanlıkların manivelası kuruldu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
