Biz ikimiz yıllardır senle
Gökyüzüyle okyanus gibiydik;
Birmizin üstüne bulut çökse
Öbürümüz kararırdı
Birimize hava azıcık açılsa
Her şey mavileşirdi öbürümüze.
Eskiden biz ikimiz
Ay ile yıldız gibiydik:
Birbirinden ayrılınca sönüveren
Birbiriyle birleşince ışık saçan
Ey aşk
ne de çabuk nefrete dönüşüverdin...
Artık bana kızma,ne olur
bütün zincirleri koptu yüreğimin
Sadece paslı demirlerin izleri kaldı
SEYİTHAN AL 28/07/2004
Seyithan AlKayıt Tarihi : 28.10.2010 13:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seyithan Al](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/10/28/ey-ask-139.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!