Ey Aşk Şiiri - Mehmet Taş Köylü

Öyle hızlı girdinki gönül bağıma
Ne sağıma bakabildim ne soluma
Çabalarım boşunaydı çırpınmam nafile
Bir ok gibi saplandın gelip bağrıma

Suçum sevmek ise çok sevmişim ben
Çok sevmek senmişsin nebileyim ben
Kara saplı hançerlerin acısından çok acıyı
Seni yaşadıkça duydum seni andıkça tattım ben

Öyle sarıp sarmaladınki canımı
Alev alev yaktın damarlarımda kanımı
Sen nesin ey aşk aşkmısın ateşmisin
Yakıp yıktın kül ettin gönül bağımı

Dillerde dolaşırsın gönüllerde yaşarsın
Sen hep sevenlerlemi uğraşırsın
Silahın yok cephanen yok askerin yok
Söyle bana ey aşk hangi cephede savaşırsın

Yoksa avcımısın ta ezelinden
Vurduklarının yarası pek derinden
Hep aynı yara hep aynı acı
Hiçbirinin farkı yok bir değerinden

Geçmiştede vurmuşsun nice nice ozanı
Ozanlar ozanı Yunus u Karaca oğlanı
Ferhat ı Şirin i Fuzuli yi Baki yi
Leyla yı Mecnun u Kerem i Aslıyı

Kimi elinde sazilen kimi dilinde sözilen
Diyar diyar dolaşmışlar ahuzarilen
Ateş topu gibi taşımışlar seni
Ömür tüketmişler yanan yüreğinen

Sen ezelin ve ebedin büyük avcısı
Sen acı çeken gönüllerin büyük sancısı
Öyle bir acı öyle bir sancıki çıkmıyor içimden
Yoksa benidemi vurdun onları vurduğun yerden