... Ölü Hükmünde! Şiiri - Mecit Aktürk

Hoş kelam çiçektir her gönül kovan
Muhabbet Anzer'in balı hükmünde
Riyakâr dillerin sohbeti yavan
Nakışı meyvenin kalı hükmünde

Hasetlik var ise lügat, lehçede
Kusur ne kalemde ne dilekçede...
Yürekte 'kin, nefret' bağda, bahçede
'Yabanî ot, diken, çalı' hükmünde

Ne bu şair 'âlim' ne okuyan 'ham'
Kalemime züldür malumu ilam
Her kime sorsalar bilir ki, selam;
Dostluğa serilen halı hükmünde

Zor gelse de nefse düşlere ayar
Ömür dedikleri ölüme kenar
Ahlakın güzeli görkemli çınar
'Tevazu, ar-adap' dalı hükmünde

Bir kırık kalp ise sebebi zârın
İmar etmek için beklenmez yarın
Letafetin rengi; gül-i gülzârın
Sarısı, beyazı... alı hükmünde

Açılan yaralar, yamalar, ekler
Yordukça -gönül bu- gün gelir tekler
Bir nebze sevgiye hasret yürekler
Vahasız Sahara Çölü hükmünde

Kalmışsa insaftan misl-i miskal im
'Kur'an'a kulak ver!' der aklıselim
Zalimin elinde inleyen ilim
Müslümanın yitik malı hükmünde

Şerefli mahlukken o benî âdem
Haddini çok aşmış, şirke düşmüş hem
Ne zerre abartı, ne artık müphem;
Nefsinin kölesi, kulu hükmünde

Kın kılıca küskün, mert namerde eş
Davası olana talihi kalleş
Îman dil ucunda, elde kor ateş
Tutmayı başaran veli hükmünde

Birlikte rahmet var demişken Hüdâ
Nifaktan nağmeler çaldırdık uda
Çakal can alırken her gün pusuda
Mü'minler(!) uykuda; ölü hükmünde

Ne birkaç kişilik haçlı güruhu
Ne asrın vampiri bir Netenyahu
Tamamı, vallahi tamamı ya hu
Nemrut'un, Hitler'in dölü hükmünde

Eşkiya çıkınca tahta kurulan
Umuttu alnından her gün vurulan
Hüzün rüzgârıyla göğe savrulan
Kırık hayallerin külü hükmünde

Mü'min(!) mest olurken her doğan tanla
Ağıtlar yakıldı Gazze'de kanla
Ey makber şahitsin; ey asır anla!
Şehitler cennetin gülü hükmünde

Fitnenin harıyla kaynarken kazan
Bahtına küsmeyip ne etsin ozan
Dostluğa, barışa destanlar yazan
Aklını kaybetmiş 'deli' hükmünde