Adana Şiiri - Hayrullah Gülsün

Dünyamın hoşgörülü şadırvan avlusu.
Senle dolmuş ey hayallerimin son arzusu.
Ahlarım, yabani bir güvercinin yanık uğultusu.
Sadece senden ürkmem, ciğerimi eriten ey ahu.
Konayım tarih kokan camilerinin kubbelerine.
Hüzünlü dertlerimi def eden ilacım, ilahi sesinde.

Beni benden alıyor Sabancı Camisi’nin nakışları;
Elif boylu, altı minaresinin huzur veren bakışları.
On dört gözlü Taş Köprü, kemer gibi sarmış Seyhan’ı.
Ayaklarımın altından yavaş yavaş akıyor nazlı suları.

Yüreğim vuruluyor tarih sinmiş Tepebağ evlerine.
Memleketimden ayrı yaşadığım ikinci evimde.
Gözlerim dalıyor gökyüzünde süzülen kuşlara.
Martı gibi yakalıyorum huzuru akşam sularında.

Babayiğit Toroslar’dan geliyor çam kokusu,
Hatırlatıyor bana kahraman Dadaloğlu’yu.
Adının sevimli harfleri dalgalandırıyor ruhumu,
Akıntılı ve bir o kadar da coşkulu.

Seviyorum,nidalarım yankılanıyor Aladağ’ında.
Sıcak yürekli Çukurova’m, yetiyorsun bana.