Kendini sanıyorsun gökten inmiş zembille
Bir gün sende silersin gözyaşını mendille
Sanada vurur felek ummadık yerden sille
Şaşarda umamazsın kurtaracak dost eli
Gönül sofrası kurup dost buyur etmiyorsun
Sevgi bahçelerine ekilip bitmiyorsun
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta