Ey Adem oğlu, imkanın ve kısmetin var ise,
Kabe’yi bir sefer ziyaret, etmen yetmez mi.?
Kimi işinde gücünde kiminin donu yok kıçında.
Sen tok iken, aç yatmalar zoruna gitmez mi.?
Bir ağaçtır bu Alem, meyvesi değil mi Adem.?
Cennete ulaşmaksa arzun isteğin madem.
Yetim doyurmak, düşkünleri kollamak erdem.
Dünyada tat Cenneti, manevi haz yetmez mi.?
Müminin kalbi değimli ki Allahın gerçek evi.?
Gel senin ile melun taşlayalım, nefislerdir yeri.
Sende şeytan, taşla demiyor mu binlerce Veli.?
Aciz misin aklından, iki kere iki dört etmez mi.?
Gerekmiyorsa da deki bir garibe, hele şunu boya.
Çorbasında tuzun olsun, evdekilerin karnı doya.
Kırmızı ışıkta uzat elini, çocukların sattığı suya.
Dilenciye verdiğin sadaka, tembelliğe itmez mi.?
Kayıt Tarihi : 24.10.2015 23:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Küçük yaşta sokakta ayakkabı boyayan, ve bulabildiği aliminyum kutularda nafakayı sağlamlaştırmaya çalışan oğlan. Kırmızı ışıkta su satan saçları dağılmış kız çocukları. Bunları görmezden gelen, her yıl Hacça giderek Cenneti garantileyeceğini sananlardan gelen ilham.
![Celal Çetin](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/10/24/ey-adem-oglu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!