Ewelki Gün İle Dün Ve Bu Günümüz

Her şeyini karz-ı hasen eyleyen
Sözlerini ledünniden söyleyen
Hakîkâtten başka bir şey bilmeyen
Esrâr-ı Ledün’den perde açıyor

Muhyiddîn dilenciye dönerek
Hitabette muadile inerek
Bir evim var oda senin diyerek
O mekândan tavşan gibi kaçıyor

Sadaka isteyene verivermiştir evi
Savaşırken şehid olurken dahi
Cömerdim deme sen Hatem-i Tâî
Ashâb’ının isâr bahsi geçiyor

Benim ninen kumaşını aldırır
Kendi dikip bedenine oldurur
Dikilmişi ocağına doldurur
Yaktığ’ odun ocaklıkta göçüyor

Erkek eli değdi derdi dikişe
Bir de şimdi nazâr edin bu işe
Erkek kadın dolu şimdi her köşe
Lânetullah askerini seçiyor

Süleymen nebînin soyundan gelen
Son üç Peygam'berdir Dâvûdî olan
Üçünü katletti yahudi kılan
Desteresi; Zekeriyya biçiyor

Yâhûd kıral kardeşinin eşini
Nikâhlayıp okşayınca başını
Yahya; tasvip etmeyince işini
Seri; gövdesinden ayrı uçuyor

Zinâ isnadıyla Zekeriyyâyı
Çarmıha gerdiğin sanıp Îsâ’yı
Çölde yordukları hâlde Mûsâ’yı
A’sâ’sıyla denizlerden geçiyor!

İslâmın merkezi devleti âli
İçinde beslenen Gâvûr temeli
Bu devletin başı; gâfildir beli
Gâvûrlar Dînimi kesip biçiyor

Sözcü denen yonanlının sesini
Kesmeyerek tescilliyor süsünü
Katlettiler müslümanın hasını
Gönüllerde Erbakan gül açıyor

Müslüman ülkede salyangoz satan
Vardır; deyin bana bu nasıl vatan?
Vatansızlar mihenk taşını tutan
Öz evlâdı vatanından kaçıyor

Cephede Mehmedim düşman vuruyor
Meclisinde o düşmanlar duruyor
Devleti de düşmanını koruyor
Bu gâvûrlar kanımızı içiyor

İSLÂMİ’nin devâ bulmaz sızı
İstanbulda Pontus rumun muzusu
Enkarada ermenini kuzusu
Kâfir; Türk yurdunda fitne saçıyor