Cahildim dünyanın rengine kandım
Hayale aldandım boşuna yandım
Seni ilelebet benimsin sandım
Ölürüm sevdiğim zehirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Sözüm yok şu benden kırıldığına
Gidip başka dala sarıldığına
Gönlüm inanmıyor ayrıldığına
Gözyaşım sen oldun kahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Garibim can yakıp gönül kırmadım
Senden ayrı ben bir mekan kurmadım
Daha bir gönüle ikrar vermedim
Batınım sen oldun zahirim sensin
Evvelim sen oldun ahirim sensin
Kayıt Tarihi : 21.3.2001 00:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
------Merhum Neşet Ertaş, Büyük Usta:
------Anadolu'nun bağrından çıkmış, Abdallık kültürünün ve Aşıklık geleneğinin
en büyük temsilcisiydi. Garip ve bozkırın tezenesi mahlasını kullanırdı.
------Türkü ile Bağlamayı kaynaştıran, Destanıyla küskünleri barıştıran, nice
sevdaları vuslatla buluşturan, Kurtla kuzuyu sarıştıran, Gerçek halk müziğini
bu günlere eriştiren Halkın Ozanı büyük ustaya Allah Rahmet eylesin, mekânı
Cennet, ruhu şad olsun...
Sevdası Vatandı, Sevgisi Millet
İsterdi Toplum da, olmasın zillet
Ağaya, Paşaya Etmedi Minnet
Hakikat yolun da gezdi de gitti.
İnsanı Severdi, Hakka Kul Diye
Hep bilim dedi, mukaddes yol diye
Yaftası yoktu bu sağ, bu sol diye
Manayı mantıktan, süzdü de gitti.
Hürriyet yolun da koştu yoruldu
Zemzem suyu gibi, aktı duruldu
Hazan yeli vurdu, divan kuruldu
Bu Veziri ağlattı, Üzdü de gitti...
TÜM YORUMLAR (37)