Hep daimim evvelim
miski amber kokulu yarim
her vakti geldiğinde seni anmanın
aciz kalan bedenimin karşısında
titrer yüreğim
Savunmasız öksüz takatsız kalıyorum mecalim kalmadı gel
ben sana hasretim
hasretine değil
Avuçlarında yanarak eriyen mum değil
şu kendine muhtaç kıldığın yüreğimdir bilesin
Yansada erisede senindir
al bu şikayetsiz bekleyen muhtacı
miski amber kokularına sür
öyle sür ki
sinsin kokularıın otağıma sineme bütünüme işlesin yine
hep sen olan evvelim gibi...
Faruk Fahrettin Özcanan
Kayıt Tarihi : 24.12.2020 23:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!