Ne bir varmışları katlettik; hiç yokmuş hiç olmamış masallarında
Evvel zamanların aşklarına iç geçirip asla eremedik murada
Kerevetin ne olduğunu çoğumuz bilmiyordu bile
Yine de bir umut deyip şiirler döşeniyordu kan tutan gecelere
Sessizliğe bürünüyordu öyküler sevenleri kadar dilsiz
Yeni yetme aşıkların avuçları terlerdi sevdiğini görünce yerli yersiz
Hayal kurardık sevileceğimize dair bir tutam da olsa
Merhem yapıp sürerdik kanayan yanlarımıza
Evvel zaman içinde kalbur samanlar ölürdü
Biz susadıkça bir avuç sevdaya; canına yandıklarımız elimizden kayar ortalık yere büklüm büklüm dökülürdü
Sonra bir rüzgar eserdi en hoyratından
Kulağımıza imkansızı fısıldardı utanmadan
Biz ısrarla susardık bir yudum sevdaya
Zira haykırmak çare olmuyordu gitmeyi aklına koymuş ayaklara...& 24/06/2015
Kayıt Tarihi : 30.9.2015 17:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşüncesiz prens
