(Karaladım sandın, ben seni yazdım. Evet seni İNSANOĞLU. kul arama kendine, ne de bir padişah. Lakin ikisi de sende mevcuttur. Bunu görmen hoşgörü ve alçakgönüllülüğüne bağlı!)
Baktığımdan ziyade neleri görürüm,
Ve içime çektiğim dumanın zehiri
Bizim dereyi kirleten fabrikanın
Ve lokması eksik işçinin fiyakasıdır bilirim.
Ne bilsinler seni
Ya da gizli kapaklı hallerini.
İnsanoğlu insan,
’Eşşekoğlu eşşek’ te derler,
Ne de hoşunuza gider
Ah bu ninniler.
Yakıştırmalar
Ve şık ortalar,
Kafa topuna çıkmalar.
Evet hayat biraz futbola benzer,
Degaje için üç kere sektir yeter,
O anlar!
Uğraştıranlar bizi,
Uğraşmayanlar.
Hani bunlardır işte
Engerekler çıyanlar;
Ahmet Arif’in ’Adiloş Bebesine’ anlattığı
Anlatamadığı Diyarbekir Kalesine.
Seni beni sineye çekip çekip
Sigarasına sarıp,
Sorgulayanlar!
(Penceler açık kalmış olmalı)
Bir tipi bir rüzgar
Nedir dengesiz dünyanın
Dört mevsim telaşı,
Nedir bitmiyen bu vals dört mevsimde;
Dört üçlük değil mi bu vals?
(doğa yanlış şarkıyı çalıyor, mümkün mü?)
Oysa ki
Dostlar güzelleştiriyor;
Ortancalar ve laleler taşıyor
Mevsimleri yapraklarında
Nedir bitmeyen bu yaş,
Sence,
Nedir Telaş?
(anglosakson müktesebat ve son durum geldikçe aklıma)
Çekip gittin mi
Kaybolacak mısın be arkadaş!
Onlar da dönüp dolaşıp
Bu topraklara gelmediler mi?
Yanlışım varsa düzelt
İngiliz değil mi şu Kelt(ler) ,
Ejdarhanın boynuzlusu olan hani!
(ve çekip gitmekten bahseden adamın,
kendi tibetine yolculuğu ayyuka çıkar..)
Istrancalar,
Tek yadigar kalan onlar!
Yollar, köy yolları
Delik deşik dağlar (tüneller ve viyadükler)
Ah kol kola ormanları
Yılan gibi köy yolları
Kardeşi kardeşe bağlar
Ve ayırır köy yolları.
(doğaya aykırı, kot pantol meselesi var bide)
Ve bir gün daha doğuyor ufuktan
’Yürüsek mi arkadaşlar? ’;
Herkes marka düşkünü,
Levi (Loeb Strauss) ile yürünmüyor!
(unutkanlık aşkla karşılaşırda, cesaret niye bu kadar dünya işlerine gömülür..?)
Ah,
Ancak bu kadar güzel olur
Bir çift söz kalsa, kalmaz!
Ah be İNSANLAR!
Ancak bu kadar güzel olur dersin görsen
Görme!
Bir çift göz işte.
O da ben de saklı.
Hikmet Nihayet
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta