Evvel zaman içinde Şiiri - Altan Bekir Esen

evvel zaman içinde bir ben..
ellerim ceplerimde yıldızları sayardım
sonra bir tren geçerdi
ayaklarımın kıyısından..
demir vagonların penceresinden
küçük bir kız gülümserdi el sallayarak..
dalıp giderdi gözlerim buğulu
o trendeki çocuksu sevdama..

Hüznümü sırtlanırdı küçücük yüreğim.
Ellerimde toprak kokusu,
yüzüm gözüm toz kir içinde
gökkuşağı misketlerimi sayardım.
sımsıkı avuçlardım bir dost gibi..sevgili gibi..

evvel zaman içinde..
kara günde arkadaşlar arardı
arkadaşlar yara sarardı
katıksız,sımsıcak,insanlar vardı
sular bile berrak akardı.

oysa şimdi;

Ne başını dayadığın yastık.
Ne sırtını dayadığın sağlamlık.
Ne güneş gibi ay gibi aydınlık.
Nede kara toprak gibi sadık..

Şiirlerim koruma altıındadıır.ank.3.noter.