Bir zamanlar gözden uzak küçücük bir köy vardı
İnsanları zor geçinir, gelirleri pek dardı.
Kış mevsimi uzun sürer, karlar adam boyuydu.
Geceleri bir yıl gibi, muhabbetler koyuydu.
Bu mevsimde tüm hayvanlar beslenirdi ahırda.
Yem saman yetişmez diye, sahipleri kahırsa.
Evle ahır yan yanaydı, kıssaya konu olan.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şiir şöyle biter; EVVEL GEREKİRDİ TIMAR-ÖLDÜ EŞEK KALDI SEMER.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta