Evvel Gerekirdi Tımar Şiiri - Enver Özdil

Bir zamanlar gözden uzak küçücük bir köy vardı
İnsanları zor geçinir, gelirleri pek dardı.
Kış mevsimi uzun sürer, karlar adam boyuydu.
Geceleri bir yıl gibi, muhabbetler koyuydu.
Bu mevsimde tüm hayvanlar beslenirdi ahırda.
Yem saman yetişmez diye, sahipleri kahırsa.
Evle ahır yan yanaydı, kıssaya konu olan.
Biri ana, biri baba, biri de toy bir oğlan.
Bu oğlanın vazifesi ahırda mal bakmaktı.
Yaşı küçük, amma çevik, gözü çakmak çakmaktı.
Gündüzleri hayvanların yemin, suyun verirdi.
Her gece de son bir defa gider malı görürdü.
Babası tembihlemişti, – İyi besle malları.
İnek, öküz, kör eşeği, tosunu, danaları.
Öküz emek, inek rızık, eşek vasıta demek.
Tosun, dana güvencedir, satarsın para demek.
Peynir, yağ inekten olur, çifti öküzler sürer.
Onlar zabın kalırlarsa, üstümüze it güler.

Eşek de el ayağımız, say ki dönen bir teker.
Bağa bostana gidersin, heybe taşır, yük çeker.
Canın isterse binesin, sürersin kasabaya.
Kuyruklu taksi denmiştir, bırakmaz seni yaya.
Tımarını eksik etme, hayvan uyuz olmasın.
Yemi, samanı bol tut ki, eşek zabın kalmasın.

Eşekten pek hoşlanmazdı, oğlancık onun için
Dinlemedi baba sözü, söylendi için için.

- Eşek farkına varamaz, zaten kördür bir gözü.
Yem çalayım kör eşekten, besleyeyim öküzü.
Bir kaç kez deneyden sonra böyle karar eyledi.
Ahırda yaptığı işi babasına söyledi.
- Kör eşeğin kör yanından çalıyorum, görmüyor.
Kıt yem vermek kör eşeğe zaten zarar vermiyor.
Nesine yetmiyor iri, kuru, artık samanlar?
Adı üstünde zaten eşek hoşaftan ne anlar?

Babası hayretle baktı oğlancığın yüzüne:
- Bu oğlan bildiğin okur, amma vurur dizine.
Görür oğlum görür birgün sen o zaman anlarsın
Kör yanından çaldığına pişman olur yanarsın.

Oğlan hiç kulak asmadı babasının sözüne.
Kör eşeğin payını da yedirdi öküzüne.

Günler haftalar geçtikçe eşek dermandan düştü.
Kaburgaları sayıldı, tüyü kuyruğu geçti.
Tımarsızlıktan bedeni kemre, tezek bağladı.
Sesini kimse duymadı, için için ağladı.

Gene bir sabah erkenden oğlan ahıra girdi.
Ahırın orta yerinde eşeği ölmüş gördü.
Haber verdi babasına vaziyeti gör diye,
Çok haksızlık eylemişti zavallıya kör diye.

Babası geldi gördü ki, eşek nalları dikmiş.
Kaburgalar sayılrıyor, tüyleri pislik tutmuş.
- Demedim mi sana oğul, kör eşek görür diye?
Her yanı kemre bağlamış, yemini çaldın niye?
Oğlan ahırın içinde, başladı aramaya.
Kaşağı gerek eşeğin tüyünü taramaya.
Kapıp geldi kaşağıyı, vakit kayıp etmeye.
Başladı ölmüş eşeğin sırtın tımar etmeye.
Gün görmüş babası dikti toy oğlana gözünü,
Kıssada hisse var diye tamamladı sözünü: