Evvel,ezel

can evim demişitim sana can evim,
dünyada canımdan ve herşeyden çok sevdiğim,
neydi bizim kavlimiz seninle,
sen ben değil,biz olmaktı...
sevdamızı tüm çevremize ıspatlamaktı,
ama olmadı be can evim olmadı,
sen nede çabuk pes ettin öyle,
bu yola çıkarken bilmiyorduk mu
önümüze çıkacak engelleri ?
dünya böyle kurulmuş,
ta Habil ve Kabilden beri
var bu çekememezlik husumet,
ne dedim sana vede diyorum,
gel bi sabret,durulsun sular
geçsin az bi zaman,millet çeksin
gözünü üstümüzden,
unutulsun şu göze gelen sevgimiz,
sıradan sayılsın benim sana ölesiye sevdam,
senin şu milleti kıskandıran ilgin...
yüregimde öle sıcak ve çokki sevgin
asırlar geçse,devran dönse
ben yine bu sevgimle deri dönerim.
can evim dedim ben sana can evim,
var mı bunun ötesi,
korkma be gülüm korkma sevgiden başka
hiçbir şeyi kafana takma
ha bide bakma nolursun şu milletin
edasına tavrına,
kurban olurum ben,
seni yaradan Tanrıma..
iyiki varsın,iyiki benimsin..
bırak millet hasedinden gerim ,gerim gerilsin...
ana rahminde yazmış Rabbim
sen evel ezel benimsin benim...

Gülen